برای بار ششم بعد از احمد(ص) و زهرا(س)
کتاب وحی خدای کریم معنا شد

به یمن مقدم او شام ظلم و تاریکی
به سر رسید و سحر گاه و صبح فردا شد

گلی قشنگ بروئید و گلشن علوی
دوباره خرم و شاداب گشت و زیبا شد

درون سینه ی هر کس به عشق ایمان داشت
دوباره بزم سرور و نشاط برپا شد

بهشتیان همه خرسند و شادمان گشتند
دوباره شاد دل مرتضی(ع) و زهرا(س) شد

زعرش حجت و میزان دیگری آمد
هر آن که بود منافق دوباره رسوا شد

دل ملائکه آن روز غرق شادی بود
و شادمان دل ما ساکنان دنیا شد

زمین ز رحمت پروردگار بی همتا
به یمن مقدم صادق(ع) بهشت سیما شد

دوباره بر لب ما ذکر یاعلی (ع) گل کرد
چرا که بار دگر حیدری هویدا شد

به دست حضرت پروردگار از این مولود
برات جنت و رضوان شیعه امضا شد